غزل شماره 97 دیوان حافظ، تويي که بر سر خوبان کشوري چون تاج + با تعبیر فال
تويي که بر سر خوبان کشوري چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج
دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش
به چين زلف تو ماچين و هند داده خراج
بياض روي تو روشن چو عارض رخ روز
سواد زلف سياه تو هست ظلمت داج
دهان شهد تو داده رواج آب خضر
لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج
از اين مرض به حقيقت شفا نخواهم يافت
که از تو درد دل اي جان نمي رسد به علاج
چرا همي شکني جان من ز سنگ دلي
دل ضعيف که باشد به نازکي چو زجاج
لب تو خضر و دهان تو آب حيوان است
قد تو سرو و ميان موي و بر به هيات عاج
فتاد در دل حافظ هواي چون تو شهي
کمينه ذره خاک در تو بودي کاج
تعبیر غزل شماره 97 دیوان حافظ ، تويي که بر سر خوبان کشوري چون تاج
اینقدر ظاهربین نباش. ظواهر تو را فریب داده‌اند و بابت این مسئله از تو سوء استفاده می‌کنند. فکر می‌کنی اگر جواب رد بشنوی، دیگر همه چیز تمام می‌شود و شفای دردت فقط رسیدن به یار است. اما حقیقت این است که هرچند او کوچک‌ترین توجهی به تو ندارد، نباید خودت را از این مسئله خسته کنی. در زندگی، گاهی باید از ظواهر عبور کرد و به عمق مسائل نگریست. اگر در جستجوی حقیقی محبت و رضایت هستی، باید از درون خود و در ارتباط با خداوند شفا بگیری. تنها به ظاهر و واکنش‌های بیرونی دل نبند، چون زندگی به مراتب وسیع‌تر از آن است که در این لحظات محدود بپذیری.
